De 16e dag, familiedag in Tokyo dus toch een paar festivals

Vandaag 3 festivals dus genieten met mooi weer. Een dans en muziekfestival, Halloween festival, India festival en China townin Tokyo. Wij hebben enorm genoten.

Iedere stad heeft zijn eigen mascotte en dat is ook onderdeel volwassenen populair. Vandaar deze foto’s :-)

De 15e dag, Nikko

We gaan vandaag naar Nikko, een mooi natuurpark met veel tempels. De weersverwachting is 131 mm regen. Nikko is populair en in het weekend niet te doen. We moeten dit dus op vrijdag doen en we dachten dat niemand anders dit in het hoofd zou halen. De hele dag bakken met regen en we verzopen onderhand. De schoenen sopten al na twee uur. Een paraplu kan dat niet voorkomen.

Tot onze verbazing was het zelfs nu erg druk. Maar wat een prachtig park. We waren drie weken te vroeg voor de echte herfstkleuren maar de foto’s spreken voor zich.

De veertiende dag, terugreis naar Tokyo en Robot restaurant

We maken onze laatste reis met onze backpack, wezijn weer in Tokyo. We leven toe naar de finale. We hebben gehoord dat Shinjuku erg kleurrijk is en dat het Robotrestaurant daar een goed voorbeeld van is. We bezoeken de spectaculaire show waarvan hieronder een paar beelden.

We eten in een Japans restaurant. Veel restaurants hebben plastic voorbeelden in de etalage die meestal echt lijken.

We brengen de avond door aan de bar in ons hotel met Engelse vrienden die we twee weken eerder in Tokyo ontmoet hebben. Morgen gaan we naar het natuurpark Nikko. Er is 131mm regen voorspeld maar we laten ons niet tegenhouden

De dertiende dag’, Lake Ashi en Mount Fuji

We gaan op pad met mooi weer naar Lake Ashi. Daar boeken we een rondvaart op een piratenschip. In feite is het geen piratenschip maar een replica van een 17 e eeuws Frans oorlogsschip. Er varen ook replica’s van een Zweeds, Brits en Amerikaans schip uit de 17e eeuw. We hopen dat we de vulkaan Mount Fuji kunnen bewonderen. Langzaam neemt de bewolking toe en we vrezen het ergste. We komen ook daar een Torii poort tegen die in het water staat.

Halverwege , aanhet einde van het meer bezoeken we een oud Edo checkpoint. Edo was de voormalige naam van Tokyo. Dit checkpoint was in de 17e eeuw bedoeldom te controleren op wapens die de stad inkwamen. Daarnaast waren er binnen het checkpoint vrouwen als gijzelaars. Het checkpoint moest voorkomen dat ze ontsnapten. Het checkpoint functioneerde van 1619 tot 1869.

De gevangenis was ook nog intact.

Daarna zijn we toe aan de lunch met uitzicht over het meer en op de Schrijn. Op de terugweg dwalen onze ogen steeds naar één punt. Soms breekt de bewolking open en dan zien we de Mount Fuji langzaam tevoorschijn komen. Onze dag is geslaagd.

We weten dat de cable car maar tot halverwege gaat en we nemen het risico dat dit niets oplevert. En dat is ook zo. Onderweg bezoeken we nog wel een keramiekmuseum met o.a. zeer oud werk van 500 en 600 na Christus. Voordat we het weten zit de dag er weer op.

De twaalfde dag, aanpassen aan wat kan.

We hebben in Odawara geslapen en gaan met goede moed op weg naar Hakone. De treinen lopen niet en we zoeken ons een weg naar de juistebus in de stromende regen. Naweeën van de Tyfoon zeggen ze hier. We komen rond half twaalf in de ochtend als verzopen katten aan. We hadden ons verheugd op Hakone. Een paar honderd meter van ons hotel kun je met een treintje omhoog langs een paar musea. Dan ga je met de kabelbaan verder en kom je langs zwavelvelden waar ze eieren op koken. Deze zwarte eieren van Owakudani zijn een Japanse gastronomische delicatesse. Owakudani verwijst naar een regio die ook bekend staat als “The Great Boiling Valley” en is een grote vulkanische ketel die 3.000 jaar geleden ontstond door de eruptie van Mount Hakone. Die explosie was zo krachtig dat het gebied nog altijd vulkanische activiteit bezit met kokende waterputten en stoom die uit de grond komt samen met vulkanische zwaveldioxide en waterstofsulfide. Volgens een plaatselijke legende zou het eten van een dergelijk ei goed zijn voor een levensverlenging van zeven jaar.

Helaas we kunnen ons leven niet met 7 jaar opwaarderen en besluiten des te meer van het leven te genieten. Tijdens de kabelbaanrit heb je bij goed weer een mooi uitzicht op de Mount Fuji. Deze tocht eindigt bij het meer Ashi waar je op een nagebouwd piratenschip een tocht kunt maken. We besluiten de volgende dag met de bus naar het meer te gaan.

Gelukkig is het weer in de middag opgeklaard. We bezoeken onze laatste tempel die niet toeristisch is. Het is de Choanji tempel uit 1356en enigszins bekend om de oude beelden die in de tempeltuin staan. Er staan vijfhonderd discipelen van Boeddha, allemaal met hun eigen uitdrukking op het gezicht. De tempel zelf ziet er minder mooi uit.

We bezoeken vervolgens het glasmuseum in Hakone wat geënt is op Venetiaans glaswerk van de vijftiende tot de 19e eeuw. Dit glaswek is door de beste glasblazers gemaakt. Ook de bloemen die je op onderstaande foto’s ziet zijn van glas gemaakt.

DE dag vliegt om en we eten in ons prima hotel Emblem Flow Hakone . Er is weinig te doen in de omgeving en we sluiten de dag met plezier af met een biertje en een Netflix film.

De elfde dag, de dag van de vergissing

We hebben vandaag een lange reis voor de boeg. We hebben allebei in onze hoofd dat we een bijzondere dag tegemoet gaan in de Regejo-in Temple waarbij wij in monnikenkleren alles met hen meedoen: de dienst, het diner, slapen en het ochtendritueel. We verheugen ons er erg op. We reizen af naar Hakone want we denken allebei te weten dat de tempel daar is. Een beetje dom want die tempel hebben we al lang geleden geboekt. Als we in de stromende regen aankomen in Odawara blijkt dat de Tyfoon hier grote schade heeft aangericht. Treinen rijden niet en ook het busvervoer deels niet. De tempel ligt in een andere streek en blijkt onbereikbaar voor ons. We hadden beter op moeten letten. Het water kolkt zelfs nu nog door de straten. Waar het echt slecht is kunnen we niet komen maar we nemen toch foto’s vanaf de straat waar wij lopen.

Het treinverkeer is ook maar zeer beperkt mogelijk. Kijk maar naar de spoorlijn op de foto hieronder.

We boeken een kamer en verbergen onze teleurstelling achter een kapje die je de Japanners regelmatig ziet dragen.

In Japan zijn mondkapjes heel gewoon. En het gebeurt allang niet meer enkel om hygiënische redenen.In tien jaar tijd is de verkoop van de mondkapjes verdrievoudigd in het land. Aanvankelijk dienden ze om te voorkomen dat ziektekiemen zich konden verspreiden. Japanners kunnen vaak moeilijk vrij nemen als ze ziek zijn dus werkten ze door met een mondkapje, zodat ze hun collega’s niet zouden besmetten.

Tegenwoordig zijn er echter hele andere redenen om een mondkapje te dragen. Jongeren gebruiken ze bijvoorbeeld om hun privacy te beschermen. Ze zetten er een zonnebril bij op en doen oordopjes in, zodat ze afgesloten zijn van de buitenwereld. Een andere reden is om warm te blijven in de koude Japanse winters. De mondkapjes zorgen dat mond en neus niet ijskoud worden. Verder verbergen mensen met een mondkapje dat ze geen make-up dragen of ongeschoren zijn als ze bijvoorbeeld even snel naar de winkel gaan. Tenslotte begint het mondkapje langzaam een mode-accessoire te worden. Sommigen vinden het aantrekkelijk als iemand een mondkapje draagt. Daarom komen er ook steeds meer exemplaren op de markt met mooie patronen.

In de avond zoeken we voor de afwisseling een goed Italiaans restaurant op en genieten van het eten. De teleurstelling is alweer verwerkt. :-)

De tiende dag, een teleurstelling en toch genoten

We zijn op het eiland Miyajima. Dit eiland is vooral bekend om zijn shinto schrijn met de naam Itsukushima-schrijn. Sinds1996 staat het schrijn op de Werelderfgoedlijst van Unesco. De geschiedenis van het schrijn gaat terug tot de 6e eeuw. Het is verscheidene malen vernield geweest. Dehuidige schrijn dateert uit het midden van de 16de eeuw maar het ontwerp zou al sinds 1168 onveranderd zijn toen de huidige gebouwen werden opgericht. Dit zou de topper van de dag worden maar wat een teleurstelling. De schrijn stond in de steigers om tijdens de olympische spelen in 2020 te shinen. Deze Torii poort staat met vloed in de zee en staat met eb droog. Ook bij zonsondergang een mooi plaatje. Naast onze foto ook twee foto’s van internet.

We besluiten de bijbehorende tempel voor de avond te bewaren en gaan vol goede moed de Misenberg op omvan het uitzicht te genieten. We gaan een stuk met de kabelbaan want ook dan is het nog een pittige klim.

De klim was inderdaad heftig en bezweet komen we aan de top. Het uitzicht was aardig maar niet spectaculair. Misschien zijn we inmiddels verwend geraakt door eerdere reizen.

Op de terugweg nemen we nog enkele foto’s:

We komen bij Daishon Tempel met de “eternal flame”. Deze vlam brand al vanaf 806. Het heilige water wat erop gekookt wordt heelt de zieken. Voor wie het wil geloven.

We komen in Japan vaak koi karpers tegen en zo ook nu weer.

We zijn weer beneden bij de Itsukushima-schrijn en besluiten de bijbehorende tempel te bezoeken. Onderweg komen we een bruidsstoet tegen wat de dag weer helemaal goed maakt.

Ook hier zien we weer veel herten rondlopen en Jolanda kan zich helemaal uitleven.

We bezoeken de tempel en wassen onze handen met het heilige water. Wat kan ons nu nog gebeuren.

Er is op het eiland niet veel te doen en we besluiten naar het uilencafé te gaan. Café’s waar ook dieren zijn, zijn populair in Japan. Als we binnen komen hebben we gelijk spijt omdat de uilen weinig bewegingsvrijheid hebben. Nu we er toch zijn nemen we een paar foto’s.

Het is bijna avond en we gaan naar één van de strandjes van Miyajima om op ons picknick kleedje een koud biertje te drinken. We willen de zonsondergang meemaken al is het deels bewolkt. De temperatuur is prima.

Toch nog een topdag zegt Jolanda.

De achtste dag, Osaka

We gaan vandaag met de Bullet train naar Osaka. We gaan het rustig aan doen want het vele lopen en weinig slapen eist zijn tol. Onderweg praten we nog even na over de vele kimono’s en 5 Geisha’s die we gisteren gezien hebben. Hierondereen paar foto’s

De kimono is traditionele kleding in Japan en is door de jaren heen, beetje bij beetje, veranderd. Het wordt door zowel mannen als vrouwen gedragen. Het model, de kleur, het soort materiaal en decoratie hangt af van het geslacht, leeftijd en de status van de persoon en ook het seizoen en de soort gelegenheid zijn van invloed. Zo zie je oudere vrouwen en mannen vaak in effen kimono’s. De furisode is een soort kimono van felgekleurde zijde en wordt gedragen door een vrouw als ze 20 wordt. Ze geeft daarbij aan dat ze alleenstaand is en beschikbaar voor een huwelijk. De kimono’s van een ongetrouwde vrouw hebben hele lange mouwen. Door lichtjes met de armen te wapperen geven ze aan dat ze nog te krijgen zijn. En zo zijn er veel meer voorbeelden van deze Japanse traditie.Wij kwamen vooral hele jonge vrouwen tegen in kleurrijke kimono’s. Des te jonger de vrouw, des te feller zijn de kleuren.

De Geisha

De Geisha is een gezelschapsdame die alleen voorkomt in Japan. Zij voorziet tijdens feestelijke avonden van zang en dans. Ook zie je ze regelmatig in theehuizen. Ze hebben een witte huid en knalrode lippenstift op. Het kapsel zit perfect in een rol. Helaas zagen wij ook een paar Geisha’s met oude zakenmannen lopen en zag je ze bij clubs waarvan je wist dat het een ander type gezelschap was. Ze willen meestal niet op de foto vandaar dat we één foto op afstand genomen hebben

Osaka

Het wordt vandaag slecht weer in Osaka. In de ochtend schijnt de zon en zien we tot onze verrassing een terras. Die kom je bijna niet tegen in Japan. Prullenbakken trouwens ook niet. Er wordt verwacht dat je je eigen rotzooi bij je houdt. Dat lukt want we hebben nergens anders zo’n schoon land gezien. We genieten met volle teugen van de rust en de vogels. We weten dat we genept worden omdat de vogelgeluidenvan een bandje komt maar ook daar wen je aan.

We worden “tempelmoe” en toch besluiten we een hele oude tempel in Osaka te bezoeken, de Shitennoji tempel uit het jaar 593. Dit is officieel de oudste tempel van Japan.

Na de tempel begint het te gieten en duiken we een loungebar in. Lekker uitrusten met westerse muziek was toch ook even genieten. Wat nu te doen met de aanhoudende regen? We besluiten om naar en Maidcafé te gaan. Weer zo’n rare bezigheid in Japan. We moeten meezingen en klappen en begrijpen niet wat de Japanners bezielt om dit leuk te vinden. We eten daar nog twee traditionele gerechten van Japan, de Okonomiyaki (hartige pannenkoek van ei en varkensvlees o.i.d.) en Takoyaki (Japanse poffertjes met octopus en gember).

We sluiten af door nog even door de wijk Dontonbori te lopen en we nemen een paar foto’s van de neonpracht. We kunnen het niet laten om langs de Apple shop te lopen en de nieuwe iPhone 11 Pro lokt ons. Het is taxfree en mede daardoor ruim 25% goedkoper dan in Nederland.